Σε μια φωτογραφία, στη σεκάνς κάποιας ταινίας, σε τηλεοπτικές εκπομπές εντοπίζονται παράδρομοι της κεντρικής λεωφόρου της Ιστορίας. Παράδρομοι που κουβαλούν τραγικά ή κωμικά στοιχεία και μαρτυρούν μια αφέλεια. Στους παράδρομους αυτούς βρίσκεται και η προσωπική μου διαδικασία κατανόησης και αναζήτησης μέσα από ζωγραφικές ερμηνείες και ανασυνθέσεις. Εκεί, ίσως υπάρχουν τα μονοπάτια που αφήνουν χώρο να ανασάνουν οι αναγνώσεις των παραδρομών αυτού του κόσμου.
Μέσα απο την αφαίρεση και την ανασύνθεση κομματιών από ιστορικές φωτογραφίες της Νίκαιας ακολουθώ την προσωπική μου διαδρομή για να γνωρίσω και να κατανοήσω όσο περισσότερο γίνεται την καταγωγή μου. Συναντώντας την ιστορία και ξαναπλάθοντάς την φτιάχνω έναν κόσμο στον οποίο ξανασυστήνομαι και υπάρχω εκ νέου. Κάποια σχέδια αποτέλεσαν την φιλοτέχνηση του βιβλίου της Κυριακής Παπαθανασοπούλου Προσφυγική εγκατάσταση στη Νίκαια, Σύλλογοι-Ταυτότητες-Μνήμη.